Έφυγε η ψυχή μου ...

Ναι κείνο το βράδυ του καλοκαιριού έφυγε η ψυχή μου ..
Πιάστηκε απο τις φτερούγες των περιστεριων ..που είχα εξημερώσει και φλυαρούσαν στο περβάζι της πόρτας μου...έκανε δύο τρεις κύκλους πάνω απο το σπίτι και χάθηκε.
Πέρα μακριά κατα το πέλαγος....
Όταν έψαξα να τη βρώ, μετα απο χρόνια ...τα περιστέρια δεν υπήρχαν να μου δώσουν πληροφορίες. Κάποια κομμμάτια της είχαν κολλήσει πάνω σε σπασμένα στρείδια . Άλλα είχαν τρυπώσει στις ρωγμές των βράχων . Κι άλλα είχαν ενσωματωθεί με τη σκουριά ,πάνω στις ναυαγισμένες άγκυρες . 
Δεν είμαι βεβαιη αν όλα αυτά τα κομμάτια που βρήκα ήταν δικά μου . Είναι που δεν τη θυμόμουν πια τόσο καλά την εικόνα της ψυχής μου. Όμως τα ψάρεψα . Τα διάλεξα . Τα γυάλισα , τα ένωσα.
Κανείς δεν κατάλαβε την αλχημεία μου . Όλοι έλεγαν , τι γενναία γυναίκα ήμουν.
Κανείς δεν πρόσεξε πόσο πονούσα στις ενώσεις . Ιδίως τ' απόβραδα του καλοκαιριού...
Την ώρα που τα ηλιοτρόπια έγερναν το κεφάλι τους κι αποχαιρετούσαν σιωπηλά τον ήλιο!!!!!!

Posted in: Λόγια Καρδιάς