Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Να τα πούμε ;

Να τα πούμε ; Δώστε μας γλυκά να φάμε να πιούμε και να σας ευχηθούμε ...μια χρονια γεμάτη υγεία!

Xρόνια πολλά ..χαρουμενη χρυση Πρωτοχρονιά ...

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός
άγιος και Πνευματικός,
στη γη να περπατήσει
και να μας καλοκαρδίσει.

Το δέντρο της γης...

Οι καλικάντζαροι και το δέντρο της γης
Όλοι φαντάζομαι θα είχαμε ακούσει στα παιδικά μας χρόνια από

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Νύχτα Χριστουγέννων...

Ο Χριστός γεννήθηκε ...
Εύχομαι η γέννηση του να σας φέρει απόψε το βράδυ ότι έχετε ανάγκη ! Μια γιορτινή βραδιά σε όλους !

Χριστούγεννα ...

Χρόνια Πολλά σε όλο τον κόσμο !Με υγεία και χαρά !
Να έχετε μια υπέροχη ημέρα !

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Όμορφες ώρες ....

Γεννιέται ο Χριστός ...
Ας γίνουμε ένα απόψε ,όπως τότε που μας έφτιαξε ...απο μια χούφτα χώμα γίναμε όλοι μας !
Όλοι είμαστε ίδιοι ,φτωχοί ,πλούσιοι,
 μορφωμένοι ,αμόρφωτοι ...όλοι το ίδιο ! 
Απο τα ίδια χέρια γίναμε ...
Σας εύχομαι μια ήρεμη και γαλήνια νύχτα!

Να τα πούμε ;

Τί πιο όμορφο να σου χτυπούν το κουδούνι και να σου λέν τα 
κάλαντα !
Κάποτε χτυπούσαν απο το πρωί τη πορτα και τα κάλαντα ηχούσαν παντού απο τις φωνές τωνπαιδιών!
Τα τελευταία χρόνια όλο και λιγότερα παιδιά λένε τα κάλαντα ! Τί όμορφες και αθόες εποχές ζήσαμε κάποτε !Όμορφη μέρα γεμάτη απο παράδοση και ζεστασιά να έχετε !

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Ομορφο φεγγάρι μου ...

Βλέπεις ; Ναι σε 'σένα μιλάω ..βλέπεις το φεγγάρι απόψε ;Όμορφο ε; Μαγεία ;
 Είναι θαύμα πραγματικά να μπορείς να το βλέπεις ..
Για μας βγήκε ! Για να το δούμε ,να το θαυμάσουμε ! 
Για να μας κανει έστω και μια στιγμή να ταξιδέψουμε 
μέσα του ! Να χαθούμε όσο πιο βαθία μεσα του μπορούμε !Ας χαθούμε απόψε στη μαγεία του φεγγαριού και στα τόσα που θέλει να μας πει !

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Ευγένιου Τριβιζά, «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία - Ένα δέντρο, μια φορά»

Το δέντροΣ' ένα άχαρο πεζοδρόμιο μιας πολύβουης πολιτείας ήταν κάποτε ένα άσχημο παραμελημένο δέντρο........

Κάτι μας ενώνει...

Τί είναι αυτό που μας ενώνει; Οι κοινές έστω και ανόμοιες ανάγκες μας ,τα όνειρα μας , η καθημερινότητα μας , τα παρόμοια βιώματα μας , οι φόβοι και οι ψευδαισθήσεις μας , οι χαρές και οι λύπες μας , η πολιτιστική μας κληρονομιά ,οι ελπίδες και τα οράματα μας , για ένα κόσμο καλύτερο για τα παδιά μας και για μας. Μας ενώνουν οι καρδιές μας που χτυπούν κάτω απ' τον ίδιο ουρανό. Τι είναι αυτό που μας χωρίζει ; Οι απόψεις μας . Μας χωρίζει ο πολύξερος νούς μας . Ας μην αφήσουμε λοιπόν να μας χωρίζουν αυτά που μας ενώνουν...Καλημέρα σε όλους μας...

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

M' αγαπούσε έλεγε....

Ήταν ένας γεωργός που αγαπούσε πολύ τις ελιές του, αλλά πιο πολύ μια ελιά, μια μικρούλα ελιά που του θύμιζε την πρώτη του αγάπη κοντή και στρουμπουλή. Της είχε φτιάξει ένα λευκό περιδέραιο με πέτρες, είχε μια παλιά πολυθρόνα από κάτω, καθότανε τα βράδια και κουβέντιαζε τις αναμνήσεις και τα όνειρά του. Η ελιά για πρώτη χρονιά φορτώθηκε καρπό. Ομόρφυνε, λύγισε τα κλαδιά της. Κάποια στιγμή τον Νοέμβρη, έρχεται ο γεωργός, βάζει από κάτω τα πανιά, παίρνει μια βέργα, ανεβαίνει πάνω..πάνε οι ελιές ..πάνε τα φύλλα..πάει η ομορφιά…
Εκείνη άρχισε να κλαίει…
-Μα πως εννοεί ο άνθρωπος την αγάπη;
-Μ’ αγαπούσε έλεγε…και με χάλασε ;
Τότε ακούει μια μαργαρίτα από κάτω να της λέει …
-Τον άνθρωπο μην τον παρεξηγείς.
Είναι ο μόνος …είναι ο μόνος , που δεν ξέρει την αγάπη.
Κοίταξε έμενα, που μια ζωή με μαδάει για να μάθει…!

Μια ανιδιοτελή αγάπη...

Ένα αγόρι 16 χρονών ρωτάει τον πατέρα του: " Μπαμπά άμα γίνω 18 ετών τι δώρο θα μου κάνεις;" Ο πατέρας απαντάει: "Γιέ μου είναι μεγάλη διαδρομή μέχρι τότε, κάνε υπομονή ..." Πέρασε ένας χρόνος και το αγόρι έγινε 17 χρονών αλλά τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά. Μετά από φωτιά που πήραν στο σπίτι το παιδί έπεσε σε κώμα. Οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι η καρδιά του παιδιού είναι πολύ αδύνατη και είναι πολύ... δύσκολο να ζήσει. Ο πατέρας ξέσπασε σε λυγμούς. Πέρασε ένας χρόνος και την ημέρα των γενεθλίων του, που έκλεινε τα δεκαοκτώ του χρόνια, το παιδί γίνεται καλά και του επιτρέπουν οι γιατροί και γυρνάει στο σπίτι του. Πάνω στο κρεβάτι του βρίσκει μια επιστολή: "Γιέ μου, αν διαβάζεις σήμερα αυτό το γράμμα, σημαίνει ότι όλα έχουν πάει καλά. Θυμήθηκα την μέρα που με ρώτησες τι δώρο θα σου κάνω στα 18α γενέθλια σου αλλά δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήθελες να σου αγοράσω, έτσι και εγώ σου έδωσα την καρδιά μου για να μπορέσεις να ζήσεις ... Τώρα που έγινε με επιτυχία η μεταμόσχευση να ξέρεις ότι δεν θα πάψω ποτέ να σ΄ αγαπώ ... ασχέτως κι΄ αν δεν είμαι εκεί δίπλα σου. Χρόνια πολλά παιδί μου !!!

Νύχτα τυχερή...

"Χρόνια πριν ζούσε ένα πολύ φτωχό ζευγά­ρι, που είχε μονάχα μία κότα. Με πολλές στερήσεις, συντηρούνταν από τα αβγά της. Κάποτε λοιπόν, την παραμονή των Χριστουγέννων, το ζώο πέθα­νε. Ο άντρας, που είχε μονάχο μερικά χαρτονομίσματα, αλλά δεν αρκούσαν για να αγοράσει τρόφιμα για το δείπνο της βραδιάς, πήγε να ζητήσει τη βοήθεια του εφημέριου του χωριού. Αντί να τον βοηθήσει, ο εφημέριος του είπε μο­νάχα: «Όταν ο θεός κλείνει μια πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο. Αφού τα χρή­ματα σου δεν φτάνουν σχεδόν για τίποτα, γύρνα στο παζάρι και αγόρασε το πρώτο πράγμα που θα σου προσφέρουν. Εγώ ευλογώ αυτήν την αγορά και, καθώς την ημέρα των Χριστουγέννων συμβαίνουν θαύματα, κάτι θα σου αλλάξει τη ζωή για πάντα». Παρόλο που δεν ήταν σίγουρος ότι αυτή ή­ταν η καλύτερη λύση, ο άντρας γύρισε στο παζάρι. Ένας έμπορος τον είδε να τριγυρίζει εδώ κι εκεί και τον ρώτησε τι έψαχνε.
«Δεν ξέρω. Έχω ελάχιστα χρήματα και ο ιερέας μου είπε να αγοράσω τα πρώτο πράγμα που θα μου προσφέρουν". Ο έμπορος ήταν ζάπλουτος, ωστόσο ποτέ δεν άφηνε ευκαιρία για κέρδος να πάει χαμένη. Πήρε αμέσως τα χρήματα, έγραψε κάτι βιαστικά ο' ένα χαρτί και το έδωσε στον άντρα. «Ο πατέρας έχει δίκιο! Καθώς ήσουν πάντα καλός άνθρωπος, σου πουλάω τη θέση μου στον Παράδεισο, σήμερα, αυτή τη γιορτινή μέρα! Να, ορίστε και το συμβόλαιο!" Ο άντρας πήρε το χαρτί και απομακρύνθηκε, ενώ ο έμπορος ήταν γεμάτος περηφάνια που είχε πετύχει άλλη μία καλή εμπορική συναλλαγή. Το ίδιο βράδυ, καθώς ετοιμαζόταν για το δείπνο στο σπίτι του που ήταν γεμάτο υπηρέτες, αφηγήθηκε το περιστατικό στη γυναίκα του, προσθέτοντας ότι είχε καταφέρει να γίνει πολύ πλούσιος χάρη σ' αυτήν του την ικανότητα να σκέφτεται γρήγορα. «Ντροπή!» είπε η γυναίκα του. «Να κάνεις κάτι τέτοιο τη μέρα της γέννησης του Χριστού! Πήγαινε στο σπίτι του ανθρώπου αυτού και πάρε πίσω το χαρτί, αλλιώς μην ξαναπατήσει το πόδι σου εδώ!»
Τρομαγμένος από την οργή της συζύγου του, ο έμπορος αποφάσισε να υπακούσει. Μετά από μεγάλη α­ναζήτηση κατάφερε να βρει το σπίτι του ανθρώπου. Μπαίνοντας μέσα, είδε το ζευγάρι καθισμένο σ' έ­να άδειο τραπέζι με το χαρτί στη μέση. «Ήρθα γιατί έκανα λάθος», είπε. «Πάρε τα χρήματα σου και δώσε μου πίσω αυτό που σου πούλησα». «Δεν κάνατε λάθος», α­πάντησε ο φτωχός. «Εγώ ακολούθησα τη συμβουλή του ιερέα και ξέρω ό­τι έχω κάτι ευλογημένο».
«Είναι μονάχα ένα χαρτί, κανείς δεν μπορεί να πουλήσει τη θέση του στον Παράδεισο, Αν θέλεις, θα σου δώσω τα διπλά για να μου το δώσεις πίσω». Ο φτωχός όμως δεν ήθελε να το πουλήσει, γιατί πίστευε στα θαύματα. Σιγά-σιγά ο έμπορος άρχισε να ανεβάζει την προσφορά του, μέχρι που έ­φτασε τα δέκα χρυσά νομίσματα. «Δε θα μου κάνουν τίποτα», είπε ο φτωχός. «Πρέπει να εξασφαλίσω μια πιο αξιοπρεπή ζωή στη γυναίκα μου και γι' αυτό χρειάζονται εκατό χρυσά νομίσματα. Αυτό το θαύμα περιμένω σήμε­ρα που είναι παραμονή Χριστουγέννων». Απελπισμένος, γνωρίζοντας ότι, αν αργούσε λίγο ακόμα, κανείς στο σπίτι του δεν θα καθόταν στο τραπέζι ούτε θα πήγαινε στη Λειτουργία της παραμονής των Χριστουγέννων, ο έμπορος πλήρωσε τελικά τα εκατό νομίσματα και πήρε πίσω το χαρτί. Πα το φτωχό ζευγάρι το θαύμα είχε πραγματοποιηθεί. Για τον έμπορο είχε εκ­πληρωθεί η επιθυμία της γυναίκας του. Εκείνη όμως ήταν γεμάτη αμφιβολίες: Μήπως είχε φερθεί πολύ σκληρά στον σύζυγο της;
Αμέσως μετά τη Λειτουργία πλησίασε τον εφημέριο και του αφηγήθηκε την ιστορία: «Πάτερ, ο άντρας μου συνάντησε έναν άνθρωπο, στον οποίο εσείς είχατε προτείνει να αγοράσει το πρώτο πράγμα που θα του πρόσφεραν. Προσπαθώντας να κερδίσει εύκολα χρήματα, έγραψε σ' ένα χαρτί ότι του πουλού­σε τη θέση του στον Παράδεισο. Εγώ του είπα ότι δεν είχε δείπνο στο σπίτι μας απόψε αν δεν κατάφερνε να πάρει πίσω αυτό το χαρτί κι εκείνος τελικά αναγκάστηκε να πληρώσει εκατό χρυσό νομίσματα. Μήπως υπερέβαλα; Μήπως μία θέση στον Παράδεισο δεν αξίζει τόσο πολύ;»
«Κατ' αρχάς, ο σύζυγός σου έχει το περιθώριο να φανεί γενναιόδωρος στη σημαντικότερη μέρα της Χριστιανοσύνης. Επίσης, έγινε όργανο του θεού για να πραγματοποιηθεί ένα θαύμα. Για ν' απαντήσω όμως στην ε­ρώτηση σου, όταν πούλησε τη θέση του στον ουρανό μονάχα για λίγα νομίσματα, η θέση αυτή δεν άξιζε ούτε καν τόσα. Όταν όμως αποφάσισε να την αγοράσει για εκατό νομί­σματα μονάχα για να δώσει χαρά στη γυναίκα που αγα­πάει, μπορώ να σου εγγυηθώ ότι τώρα αξίζει πολύ πε­ρισσότερα».

Oμορφη μέρα σε όλο τον κόσμο

Λίγες μέρες έμειναν για την ημέρα της γέννησης του Χριστού! Ήρθε στη γή για να μας δώσει αγάπη ,είρηνη ! Ας δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας ,ας δείξουμε ότι ο άνθρωπος δεν ήρθε στη γή για να καταστρέφει ...αλλά για να δημιουργεί και να αγαπά τον συνάνθρωπο του .Δώστε απλόχερα ότι πιο όμορφο εχετε στην καρδια σε όλο τον κόσμο !

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Εξοφλήθη πλήρως...

Το κόστος της αγάπης της μητέρας
Ένα μικρό αγόρι πήγε στην κουζίνα όπου η μητέρα του ετοίμαζε φαγητό, και της έδωσε ένα κομμάτι χαρτί στο οποίο είχε γράψει κάποια πράγματα. Η μητέρα του, αφού στέγνωσε τα χέρια της, ξεκίνησε να διαβάζει το χαρτί:
Για τον καθαρισμό του δωματίου μου αυτή την εβδομάδα: 1,00 €
Για τα ψώνια που έκανα: 0.50 €
Για το ότι φρόντισα το παιδί του αδελφού σου, ενώ εσείς πήγατε στην αγορά : 0.50 €
Για τα σκουπίδια που πέταξα: 1,00 €
Για τους καλούς βαθμούς που πήρα στο σχολείο: 5,00 €
Για τα ξύλα που έφερα από την αποθήκη για το τζάκι: 2,00 €
Μου οφείλεις συνολικά : 10€

Η μητέρα του τον κοίταξε, πήρε το στυλό, αναποδογύρισε το χαρτί, και ξεκίνησε να γράφει:
Για τους εννιά μήνες που ήσουν στην κοιλιά μου, όσο ήμουν έγκυος: καμία χρέωση
Για όλα τα βράδια που ξενύχτησα, ενώ ήσουν άρρωστος: καμία χρέωση
Για όλες τις δύσκολες στιγμές και τις στεναχώριες που μου προκάλεσες: καμία χρέωση
Για τα παιχνίδια, το φαγητό, τα ρούχα: καμία χρέωση
Για τον χρόνο που ξόδεψα για βόλτες στο πάρκο: καμία χρέωση
Για την βοήθεια στο διάβασμα: καμία χρέωση
Αν τα αθροίσεις, το κόστος της αγάπης μου είναι μηδενικό !

Όταν το παιδί διάβασε ότι είχε γράψει η μητέρα του, έτρεξαν δάκρυα από τα μάτια του, πήρε το στυλό και έγραψε με μεγάλα γράμματα στο χαρτί:
`Εξοφλήθη πλήρως`

Το αγκάθι στο πλευρό....

Ένας άντρας πήγε να επισκεφτεί έναν ηλικιωμένο αγρότη , ο οποίος ήταν διάσημος κυνηγός. Όταν έφτασε στη φάρμα, παρατήρησε ότι ένα από τα κυνηγετικά του σκυλιά ήταν ξαπλωμένο στην αυλή. Ήταν φανερό ότι το σκυλί ένιωθε δυσάρεστα. Κάτι το ενοχλούσε και το έκανε να γαβγίζει και να κλαψουρίζει συνέχεια. Λίγα λεπτά αργότερα ο άντρας ρώτησε τον αγρότη τι θα μπορούσε να προκαλεί τόση δυσφορία στο κακόμοιρο ζώο.
- «Μη νοιάζεσαι γι αυτό το γέρικο σκυλί». Απαντησε ο αγρότης. «Είναι έτσι εδώ και πολλά χρόνια»
- «Το έχεις πάει ποτέ σε κτηνίατρο για να βρεις ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα?» ρώτησε ο άντρας
- «Γιατί ν ασχοληθώ. Ξέρω ακριβώς τι φταίει με αυτό το σκυλί. Είναι απλώς πολύ τεμπέλικο»
- «Μα τι σχέση έχει αυτό με το κλαψουρισμά του?»
- «Κοίτα» απάντησε ο αγρότης, «τυχαίνει εκεί που κάθεται να προεξέχει ένα καρφί από το ξύλο. Του τρυπάει το πόδι και αυτό τα ενοχλεί, έτσι κάθε φορά που κάθεται εκεί, γαβγίζει και κλαψουρίζει»
- «Τότε γιατί δεν μετακινείται κάπου αλλού?» αναφώνησε ο επισκέπτης γουρλώνοντας τα μάτια του.
- «Τι να σου πω» είπε ο αγρότες, «μάλλον δεν τον ενοχλεί τόσο πολύ»
Αυτή η ιστορία μας βάζει στην καρδιά του προβλήματος της μετριότητας, μπορεί να είναι ενοχλητική ή ακόμα και οδυνηρή κάποιες φορές, αλλά ποτέ δεν είναι τόσο ενοχλητική, που να μας κάνει να αποφασίσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα.

Γνωρίζεται κάποιον που να βρίσκεται στην ίδια κατάσταση? Μήπως είστε εσείς? Μήπως έχετε κάποιο αγκάθι στο δικό σας πλευρό που σας εμποδίζει να ζήσετε τη ζωή που αξίζετε? Αν κάτι τέτοιο ισχύει , αναλάβετε δράση τώρα και εξαλείψτε όλες τις αγελάδες που μπορεί να σας στερούν την πιθανότητα να ζήσετε μια πραγματικά ικανοποιητική ζωή.

Αισιόδοξη καλημέρα και σήμερα ...

Εσύ λες 
" Δεν έχω τίποτα "....
Σου φαίνεται τίποτα
 ο ήλιος , η ζωή....
Η αγάπη;

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Ζήσε τη ζωη σου....

Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή που δεν γυρίζουν πίσω:τα λόγια, ο χρόνος και οι χαμένες ευκαιρίες.
Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή που μπορούν να σε "καταστρέψουν":τα ψέματα, ο εγωισμός και η ζήλια.Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή που δεν πρέπει να χάσεις:την υπομονή, την ελπίδα και την τιμιότητα.
Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή με τεράστια αξία:η οικογένεια, η αγάπη και η φιλία.
Καλλιέργησε τα και με τον καιρό μπορείς να πεις πως έζησες την ζωή σου!

Ετσι γουσταρω σήμερα ...

Πριν ξεκινήσω θέλω να ζητήσω συγνώμη.
Δεν σας χρωστάω συγνώμη, αλλά σας την λέω, γιατί ίσως να ήθελες να ακούσεις κάτι αισιόδοξο, κάτι όμορφο από μένα. Αλλά σήμερα δεν μπορώ. Και με την φράση ''δεν μπορώ'', εννοώ ακριβώς την αδυναμία μου να βγάλω κάτι όμορφο και αισιόδοξο σήμερα με τα λόγια μου.
Αλλά προτιμώ να είμαι αληθινή, παρά να πουλάω έναν κάλπικο εαυτό, που πάντα είναι αισιόδοξος, και πάντα νοιώθει σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά.. Σήμερα λοιπόν γκρινιάζω. Κι αν τελικά δεν πάνε όλα καλά...;
Μου βγαίνει η επιθυμία να γκρινιάξω, που βλέπω αδιέξοδα. Γκρινιάζω, γιατί μπορώ να ανεχτώ τις δικές μου απελπισίες, να χειριστώ τις κακοδιαθέσεις μου, αλλά των δικών μου ανθρώπων δεν έχω την δύναμη να τις διαχειριστώ. Με κοιτάς κατάματα και κρέμεσαι απο τις λέξεις μου, σαν να περιμένεις απο εμένα τη μαγική λύση.
Τί να πώ και τι λύση να προτείνω σε εσένα που χρειάζεσαι βοήθεια στην εποχή που τα όνειρα απαγορεύονται;;
Γι'αυτό και θέλω να γκρινιάξω σήμερα. Να γκρινιάξω μέχρι να φύγει απο μέσα μου όλο αυτό το παράπονο. Επιλέγω να μην καταπιεστώ να είμαι αισιόδοξη σήμερα. Μόνο για σήμερα..Και ζητώ την ανοχή σου.Σήμερα νοιώθω να χάνω το θάρρος μου και φοβάμαι για το αύριο.
Σήμερα θέλω να γκρινιάξω.. Για να επιστρέψω αύριο πιο αισιόδοξη. Με την ελπίδα οτι θα επιστρέψω πιο αισιόδοξη..! Μέχρι αύριο, επίτρεψέ μου να χάσω για λίγο το θάρρος μου..

Η άμμος και η πέτρα....

Κάποια στιγμή τσακωθήκανε και ο ένας από τους δυο έδωσε χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνίγει και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε την ζωή, τον ρώτησε.
Όταν σε χτύπησα έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα.
Γιατί?
Ο άλλος φίλος απάντησε ‘”όταν κάποιος μας πληγώνει πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας , πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει.”
ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.

Καλημέρα γεμάτο δύναμη...

Δεν υπάρχει αυγή χωρίς φως.
Δεν υπάρχει ξύπνημα χωρίς ελπίδα.

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Σε εμπιστεύομαι ...άνθρωπε!

Μ' αρέσει να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους ...
να τους δίνω την ευκαιρία να με εκμεταλευτούν...
και ας ξέρω ότι το κάνουν ..έτσι βλέπεις πόσο πραγματικοί είναι ...πόσο μεγαλείο ψυχής κρύβουν μέσα τους...είναι όμορφο να βλέπεις πως πραγματικά ειναι ενας άνθρωπος..να βλέπεις το πραγματικό του πρόσωπο...είτε είναι καλό έιτε κακό. 
Ενας πραγματικός άνθρωπος είναι ένας θησαυρός απο μόνος του !

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Απόλυτη ησυχία

Απόλυτη ησυχία ...μόνο ο απόηχος των κυμάτων ...και οι στάλες της βροχής.
Τα κύματα που σκάνε στην άκρη της θάλασσας και οι σταγόνες της βροχής που πέφτουν στη γή.
Κάνουν το μυαλό να ταξιδεύει και το βλέμμα να χάνετε 
Η μυρωδιά ...μοναδική ...η ομορφιά ανεπανάληπτη....
Μήπως κοιμάμαι...;
Μήπως έτσι φαντάζομαι το τέλειο...
Μήπως αυτή είναι η μαγεία...
Η μαγεία της στιγμής που η σταγόνα πέφτει στη γη....και το κύμα σκάει στην αμμουδιά!
Όχι δεν είναι όνειρο όλο αυτό.... 
Ονειρο είναι η ζωή που μας έχει δωριστεί ...και εμείς οφείλουμε να την κρατήσουμε σφιχτά κοντα στο στήθος μας ...εκεί που χτυπάει η καρδιά μας ...γιατί μόνο εκεί θα μπορούσε να ανήκει !!!!! 

Σ.Φ.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα !

Κοίτα πάντα μπροστά!
Το καλό δεν είναι αυτό που έχεις ζήσει,

 αλλά ό, τι έχεις ακόμα να ζήσεις.

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Σήμερα λέω καλημέρα έτσι ...

.............Και να σας πω και κατι ; Αν παίρνουμε όλες τις προφυλάξεις ,αν κυκλοφορούμε με βαρύ οπλισμό και στολές παραλλαγής ,τι νοστιμιά θα είχε η ζωή μας; Πάνω στο γυμνό σου δέρμα ,πρέπει να κρατά τις σημειώσεις του ο έρωτας . Κι ύστερα , το άλλο. Ένα καράβι όταν είναι δεμένο συνεχώς στο λιμάνι ,σίγουρα δεν κινδυνεύει να πνιγεί. Αλλά χάνει τα όμορφα ταξίδια. Τα γαλάζια νερά , τα παιχνίδια των δελφινιών. Ακόμη κι αν έρθει κάποια καταιγίδα και το βυθίσει ,πόσο μεγαλείο ,πόσο μυστήριο έχει ένα ναυαγισμένο καράβι; Κι αντίθετα ,πόση αηδία ,πόση λύπη σου προκαλεί ένα αραγμένο, που σαπίζει σιγα σιγά και βρίσκεται στη σιγουριά του λιμανιού; Καλή μας εβδομάδα !

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Καληνύστες και αποψε ....

Τα όνειρα σαν τα ρούχα τα παιδικά 
αλλάζεις ,αλλάζεις ....
κι έρχεται μια στιγμή που πια δεν χωράς 
όσο αγαπημένα κι αν ήταν.

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Αρχίζει πάλι ο αγώνας ...

Νύχτα μέρα τρέχω τροχάδην, 
κάνω το κέφι μου, κι ας τσακιστώ,
 να γίνω τρίψαλα! Τι έχω να χάσω; Τίποτες..
Τάχα μου αν πορεύουμαι φρόνιμα, δε θα τσακιστώ;

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Εμαθα τόσα πολλά αλλα κάτι λείπει....

Θα έπρεπε καλύτερα να προσπαθήσω να πω τι μου έμαθαν οι συναντήσεις, οι αποχωρισμοί, οι ανακαλύψεις, οι εκθαμβωτικές λάμψεις και οι απογοητεύσεις για την ανακάλυψη και την διαμόρφωση του εαυτού μου, και πώς επηρέασαν την πορεία της ζωής μου.
Έτσι έμαθα ότι η ζωή δεν είναι παρά συναντήσεις και αποχωρισμοί, και ότι είναι στο χέρι μας να τους βιώνουμε αποδεχόμενοι να γίνουμε πιο υπεύθυνοι αντιμετωπίζοντάς τους.
Έμαθα επίσης ότι, κατά τη διάρκεια μιας ημέρας, υπάρχει πάντα το στοιχείο του απρόβλεπτου και επομένως είναι στο χέρι μου να μάθω να δέχομαι τα απίθανα δώρα ή και τους τις αδικίες που μπορεί να προκύψουν μέσα στην απεραντοσύνη μιας ημέρας.
Έμαθα φυσικά και να ζω στο παρόν, να πατάω καλά μέσα στη στιγμή, να μην μένω εγκλωβισμένος στο παρελθόν μου, ούτε να αφήνω να με κατακλύζουν οι προβολές ενός υπερβολικά ουτοπικού μέλλοντος.
Έμαθα μετά από πολύ καιρό να ευχαριστώ, κάθε πρωί, τη Ζωή για την παρουσία της μέσα μου και γύρω μου, για να την τιμώ όποτε μπορώ, να την σέβομαι σε κάθε περίσταση, να την ενεργοποιήσω με τις δυνατότητες και τα όρια που διαθέτω.
Έμαθα με δυσκολία να αγαπώ τον εαυτό μου, όχι με ναρκισσιστική ούτε με εγωκεντρική αγάπη (παρόλο που ο πειρασμός ήταν μεγάλος) αλλά με αγάπη γεμάτη με καλοσύνη, σεβασμό και ανεκτικότητα.
Έμαθα μετά από πολλές προσπάθειες και δισταγμούς να σέβομαι τον εαυτό μου, τολμώντας να πω όχι όταν έρχομαι αντιμέτωπος με ζητήματα που δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητές μου και στην ευαισθησία μου.
Έμαθα με μεγάλο ενθουσιασμό ότι η ομορφιά είναι παντού, στο πέταγμα ενός πουλιού, στην κίνηση ενός παιδιού που πάει να πιάσει μια πεταλούδα που φτερουγίζει ή ακόμα στο χαμόγελο ενός γέροντα που συναντώ στο διάβα μου.
Έμαθα με υπομονή ότι κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων πόσο διαρκεί ένας έρωτας και ότι κάθε ερωτική σχέση είναι μια σχέση με ρίσκο. Και πήρα το ρίσκο.
Έμαθα με μεγάλη μου έκπληξη ότι ο χρόνος επιταχύνεται με τα χρόνια που περνάνε και ότι είναι σημαντικό να μην προσθέσω χρόνια στη ζωή, αλλά ζωή στα χρόνια.
Έμαθα, παρά τη θέλησή μου, ότι ήξερα πολλά με το μυαλό μου και λίγα με την καρδιά μου.
Έμαθα ότι μπορούσα να τολμήσω να ζητήσω, αν ριψοκινδύνευα να παίρνω μια απάντηση όσο αποστερητική και απογοητευτική και να ήταν, ότι μπορούσα να δέχομαι πράγματα, χωρίς να αισθάνομαι υποχρεωμένος να ανταποδώσω, ότι μπορούσα να δίνω χωρίς να εισβάλλω στο χώρο του άλλου και να λέω όχι χωρίς να πληγώνω.
Έμαθα, χωρίς καν να προσπαθήσω, ότι είχα ανάγκες και ότι δεν έπρεπε να τις συγχέω με τις επιθυμίες μου.
Έμαθα με ανακούφιση ότι μπορούσα να ξεμάθω όλα τα άχρηστα πράγματα που με μπλόκαραν εδώ και χρόνια.
Έμαθα με χαρά να φυτεύω δέντρα, είναι το πιο ζωντανό δώρο που μπορώ να κάνω μέχρι να πεθάνω σε αυτόν τον υπέροχο πλανήτη που φιλοξένησε τους προγόνους μου, και κυρίως τους γονείς μου.
Έμαθα ήσυχα να δέχομαι τη σιωπή και να διαλογίζομαι για λίγα λεπτά κάθε μέρα ώστε να αφήνω στις δονήσεις του σύμπαντος την δυνατότητα να με φτάνουν και με εξημερώνουν λίγο ακόμα.
Ναι, έμαθα πολλά στη ζωή μου και όμως ψάχνω ακόμα το ουσιώδες.

 Jacques Salomé

 
Design by Wordpress Templates | Bloggerized by Free Blogger Templates | Web Hosting Comparisons