Χαμογελάτε σε κάθε ευκαιρία....
Χαμογελάτε σε κάθε ευκαιρία. Όχι γιατι η ζωή είναι εύκολη ,ή τέλεια ,ή όπως ακριβώς θα θέλατε ,αλλά επειδή έχετε επιλέξει να είστε ευτυχισμένοι και ευγνώμων για όλα τα καλά πράγματα που έχετε και όλα τα προβλήματα που ξέρετε ότι δεν έχετε .
Ζήσε έντονα..
Ζήστε έντονα τώρα μέχρι τρέλας , χωρίς να φοβάστε ότι θα πεθάνετε απο ζωή, έτσι και αλλιώς κάποτε όλοι θα πεθάνουμε απο θάνατο... .
Να τρέχεις στο φώς..
Να τρέχεις προς το φώς , μην περιμένεις να δείς αυτό που συνάντησες χθες... Άφησε τα μάτια ανοιχτά και προσπάθησε να καταλάβεις ότι το σήμερα έχει κάτι απο το χθές και κάτι απο το αύριο ...
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015
Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015
Να τα πούμε ;
10:00 π.μ.
enaparamithi
No comments
Τί πιο όμορφο να σου χτυπούν το κουδούνι και να σου λέν τα
κάλαντα !
Κάποτε χτυπούσαν απο το πρωί τη πορτα και τα κάλαντα ηχούσαν παντού απο τις φωνές τωνπαιδιών!
Τα τελευταία χρόνια όλο και λιγότερα παιδιά λένε τα κάλαντα ! Τί όμορφες και αθόες εποχές ζήσαμε κάποτε !Όμορφη μέρα γεμάτη απο παράδοση και ζεστασιά να έχετε !
κάλαντα !
Κάποτε χτυπούσαν απο το πρωί τη πορτα και τα κάλαντα ηχούσαν παντού απο τις φωνές τωνπαιδιών!
Τα τελευταία χρόνια όλο και λιγότερα παιδιά λένε τα κάλαντα ! Τί όμορφες και αθόες εποχές ζήσαμε κάποτε !Όμορφη μέρα γεμάτη απο παράδοση και ζεστασιά να έχετε !
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015
Ομορφο φεγγάρι μου ...
10:00 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Βλέπεις ; Ναι σε 'σένα μιλάω ..βλέπεις το φεγγάρι απόψε ;Όμορφο ε; Μαγεία ;
Είναι θαύμα πραγματικά να μπορείς να το βλέπεις ..
Για μας βγήκε ! Για να το δούμε ,να το θαυμάσουμε !
Για να μας κανει έστω και μια στιγμή να ταξιδέψουμε
μέσα του ! Να χαθούμε όσο πιο βαθία μεσα του μπορούμε !Ας χαθούμε απόψε στη μαγεία του φεγγαριού και στα τόσα που θέλει να μας πει !
Είναι θαύμα πραγματικά να μπορείς να το βλέπεις ..
Για μας βγήκε ! Για να το δούμε ,να το θαυμάσουμε !
Για να μας κανει έστω και μια στιγμή να ταξιδέψουμε
μέσα του ! Να χαθούμε όσο πιο βαθία μεσα του μπορούμε !Ας χαθούμε απόψε στη μαγεία του φεγγαριού και στα τόσα που θέλει να μας πει !
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015
Ευγένιου Τριβιζά, «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία - Ένα δέντρο, μια φορά»
8:30 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Κάτι μας ενώνει...
10:49 π.μ.
enaparamithi
No comments
Τί είναι αυτό που μας ενώνει; Οι κοινές έστω και ανόμοιες ανάγκες μας
,τα όνειρα μας , η καθημερινότητα μας , τα παρόμοια βιώματα μας , οι
φόβοι και οι ψευδαισθήσεις μας , οι χαρές και οι λύπες μας , η
πολιτιστική μας κληρονομιά ,οι ελπίδες και τα οράματα μας , για ένα
κόσμο καλύτερο για τα παδιά μας και για μας. Μας ενώνουν οι καρδιές μας
που χτυπούν κάτω απ' τον ίδιο ουρανό. Τι είναι αυτό που μας χωρίζει ; Οι
απόψεις μας . Μας χωρίζει ο πολύξερος νούς μας . Ας μην αφήσουμε λοιπόν
να μας χωρίζουν αυτά που μας ενώνουν...Καλημέρα σε όλους μας...
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015
M' αγαπούσε έλεγε....
6:54 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Ήταν ένας
γεωργός που αγαπούσε πολύ τις ελιές του, αλλά πιο πολύ μια ελιά, μια μικρούλα
ελιά που του θύμιζε την πρώτη του αγάπη κοντή και στρουμπουλή. Της είχε φτιάξει
ένα λευκό περιδέραιο με πέτρες, είχε μια παλιά πολυθρόνα από κάτω, καθότανε τα
βράδια και κουβέντιαζε τις αναμνήσεις και τα όνειρά του. Η ελιά για πρώτη
χρονιά φορτώθηκε καρπό. Ομόρφυνε, λύγισε τα κλαδιά της. Κάποια στιγμή τον
Νοέμβρη, έρχεται ο γεωργός, βάζει από κάτω τα πανιά, παίρνει μια βέργα,
ανεβαίνει πάνω..πάνε οι ελιές ..πάνε τα φύλλα..πάει η ομορφιά…
Εκείνη άρχισε
να κλαίει…
-Μα πως εννοεί
ο άνθρωπος την αγάπη;
-Μ’ αγαπούσε
έλεγε…και με χάλασε ;
Τότε ακούει
μια μαργαρίτα από κάτω να της λέει …
-Τον άνθρωπο
μην τον παρεξηγείς.
Είναι ο μόνος
…είναι ο μόνος , που δεν ξέρει την αγάπη.
Κοίταξε έμενα, που μια ζωή με μαδάει για να μάθει…!
Κοίταξε έμενα, που μια ζωή με μαδάει για να μάθει…!
Μια ανιδιοτελή αγάπη...
6:29 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Ένα
αγόρι 16 χρονών ρωτάει τον πατέρα του: " Μπαμπά άμα γίνω 18 ετών τι δώρο
θα μου κάνεις;" Ο πατέρας απαντάει: "Γιέ μου είναι μεγάλη διαδρομή
μέχρι τότε, κάνε υπομονή ..." Πέρασε ένας χρόνος και το αγόρι έγινε 17
χρονών αλλά τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά. Μετά από φωτιά που πήραν στο
σπίτι το παιδί έπεσε σε κώμα. Οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι η καρδιά
του παιδιού είναι πολύ αδύνατη και είναι πολύ... δύσκολο να ζήσει. Ο πατέρας
ξέσπασε σε λυγμούς. Πέρασε ένας χρόνος και την ημέρα των γενεθλίων του, που
έκλεινε τα δεκαοκτώ του χρόνια, το παιδί γίνεται καλά και του επιτρέπουν οι
γιατροί και γυρνάει στο σπίτι του. Πάνω στο κρεβάτι του βρίσκει μια επιστολή: "Γιέ μου, αν διαβάζεις σήμερα αυτό το γράμμα, σημαίνει ότι
όλα έχουν πάει καλά. Θυμήθηκα την μέρα που με ρώτησες τι δώρο θα σου κάνω στα
18α γενέθλια σου αλλά δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήθελες να σου αγοράσω, έτσι και
εγώ σου έδωσα την καρδιά μου για να μπορέσεις να ζήσεις ... Τώρα που έγινε με
επιτυχία η μεταμόσχευση να ξέρεις ότι δεν θα πάψω ποτέ να σ΄ αγαπώ ... ασχέτως
κι΄ αν δεν είμαι εκεί δίπλα σου. Χρόνια πολλά παιδί μου !!!
Νύχτα τυχερή...
6:11 μ.μ.
enaparamithi
No comments
"Χρόνια πριν ζούσε ένα πολύ φτωχό ζευγάρι, που είχε μονάχα μία κότα. Με πολλές
στερήσεις, συντηρούνταν από τα αβγά της. Κάποτε λοιπόν, την παραμονή των
Χριστουγέννων, το ζώο πέθανε. Ο άντρας, που είχε μονάχο μερικά χαρτονομίσματα, αλλά δεν αρκούσαν για να αγοράσει τρόφιμα για το δείπνο της
βραδιάς, πήγε να ζητήσει τη βοήθεια του εφημέριου του χωριού. Αντί να
τον βοηθήσει, ο εφημέριος του είπε μονάχα: «Όταν ο θεός κλείνει μια
πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο. Αφού τα χρήματα σου δεν φτάνουν σχεδόν για
τίποτα, γύρνα στο παζάρι και αγόρασε το πρώτο πράγμα που θα σου
προσφέρουν. Εγώ ευλογώ αυτήν την αγορά και, καθώς την ημέρα των
Χριστουγέννων συμβαίνουν θαύματα, κάτι θα σου αλλάξει τη ζωή για πάντα».
Παρόλο που δεν ήταν σίγουρος ότι αυτή ήταν η καλύτερη λύση, ο άντρας
γύρισε στο παζάρι. Ένας έμπορος τον είδε να τριγυρίζει εδώ κι εκεί και
τον ρώτησε τι έψαχνε.
«Δεν ξέρω. Έχω ελάχιστα χρήματα και ο
ιερέας μου είπε να αγοράσω τα πρώτο πράγμα που θα μου προσφέρουν". Ο
έμπορος ήταν ζάπλουτος, ωστόσο ποτέ δεν άφηνε ευκαιρία για κέρδος να
πάει χαμένη. Πήρε αμέσως τα χρήματα, έγραψε κάτι βιαστικά ο' ένα χαρτί
και το έδωσε στον άντρα. «Ο πατέρας έχει δίκιο! Καθώς ήσουν πάντα καλός
άνθρωπος, σου πουλάω τη θέση μου στον Παράδεισο, σήμερα, αυτή τη
γιορτινή μέρα! Να, ορίστε και το συμβόλαιο!" Ο άντρας πήρε το χαρτί και
απομακρύνθηκε, ενώ ο έμπορος ήταν γεμάτος περηφάνια που είχε πετύχει
άλλη μία καλή εμπορική συναλλαγή. Το ίδιο βράδυ, καθώς ετοιμαζόταν για
το δείπνο στο σπίτι του που ήταν γεμάτο υπηρέτες, αφηγήθηκε το
περιστατικό στη γυναίκα του, προσθέτοντας ότι είχε καταφέρει να γίνει
πολύ πλούσιος χάρη σ' αυτήν του την ικανότητα να σκέφτεται γρήγορα.
«Ντροπή!» είπε η γυναίκα του. «Να κάνεις κάτι τέτοιο τη μέρα της
γέννησης του Χριστού! Πήγαινε στο σπίτι του ανθρώπου αυτού και πάρε πίσω
το χαρτί, αλλιώς μην ξαναπατήσει το πόδι σου εδώ!»
Τρομαγμένος από την οργή της συζύγου
του, ο έμπορος αποφάσισε να υπακούσει. Μετά από μεγάλη αναζήτηση
κατάφερε να βρει το σπίτι του ανθρώπου. Μπαίνοντας μέσα, είδε το ζευγάρι
καθισμένο σ' ένα άδειο τραπέζι με το χαρτί στη μέση. «Ήρθα γιατί έκανα
λάθος», είπε. «Πάρε τα χρήματα σου και δώσε μου πίσω αυτό που σου
πούλησα». «Δεν κάνατε λάθος», απάντησε ο φτωχός. «Εγώ ακολούθησα τη
συμβουλή του ιερέα και ξέρω ότι έχω κάτι ευλογημένο».
«Είναι μονάχα ένα χαρτί, κανείς δεν
μπορεί να πουλήσει τη θέση του στον Παράδεισο, Αν θέλεις, θα σου δώσω τα
διπλά για να μου το δώσεις πίσω». Ο φτωχός όμως δεν ήθελε να το
πουλήσει, γιατί πίστευε στα θαύματα. Σιγά-σιγά ο έμπορος άρχισε να
ανεβάζει την προσφορά του, μέχρι που έφτασε τα δέκα χρυσά νομίσματα.
«Δε θα μου κάνουν τίποτα», είπε ο φτωχός. «Πρέπει να εξασφαλίσω μια πιο
αξιοπρεπή ζωή στη γυναίκα μου και γι' αυτό χρειάζονται εκατό χρυσά
νομίσματα. Αυτό το θαύμα περιμένω σήμερα που είναι παραμονή
Χριστουγέννων». Απελπισμένος, γνωρίζοντας ότι, αν αργούσε λίγο ακόμα,
κανείς στο σπίτι του δεν θα καθόταν στο τραπέζι ούτε θα πήγαινε στη
Λειτουργία της παραμονής των Χριστουγέννων, ο έμπορος πλήρωσε τελικά τα
εκατό νομίσματα και πήρε πίσω το χαρτί. Πα το φτωχό ζευγάρι το θαύμα
είχε πραγματοποιηθεί. Για τον έμπορο είχε εκπληρωθεί η επιθυμία της
γυναίκας του. Εκείνη όμως ήταν γεμάτη αμφιβολίες: Μήπως είχε φερθεί πολύ
σκληρά στον σύζυγο της;
Αμέσως μετά τη Λειτουργία πλησίασε τον
εφημέριο και του αφηγήθηκε την ιστορία: «Πάτερ, ο άντρας μου συνάντησε
έναν άνθρωπο, στον οποίο εσείς είχατε προτείνει να αγοράσει το πρώτο
πράγμα που θα του πρόσφεραν. Προσπαθώντας να κερδίσει εύκολα χρήματα,
έγραψε σ' ένα χαρτί ότι του πουλούσε τη θέση του στον Παράδεισο. Εγώ
του είπα ότι δεν είχε δείπνο στο σπίτι μας απόψε αν δεν κατάφερνε να
πάρει πίσω αυτό το χαρτί κι εκείνος τελικά αναγκάστηκε να πληρώσει εκατό
χρυσό νομίσματα. Μήπως υπερέβαλα; Μήπως μία θέση στον Παράδεισο δεν
αξίζει τόσο πολύ;»
«Κατ' αρχάς, ο σύζυγός σου έχει το
περιθώριο να φανεί γενναιόδωρος στη σημαντικότερη μέρα της
Χριστιανοσύνης. Επίσης, έγινε όργανο του θεού για να πραγματοποιηθεί ένα
θαύμα. Για ν' απαντήσω όμως στην ερώτηση σου, όταν πούλησε τη θέση του
στον ουρανό μονάχα για λίγα νομίσματα, η θέση αυτή δεν άξιζε ούτε καν
τόσα. Όταν όμως αποφάσισε να την αγοράσει για εκατό νομίσματα μονάχα
για να δώσει χαρά στη γυναίκα που αγαπάει, μπορώ να σου εγγυηθώ ότι
τώρα αξίζει πολύ περισσότερα».
Oμορφη μέρα σε όλο τον κόσμο
12:12 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Λίγες μέρες έμειναν για την ημέρα της γέννησης του Χριστού! Ήρθε στη γή για να μας δώσει αγάπη ,είρηνη ! Ας δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας ,ας δείξουμε ότι ο άνθρωπος δεν ήρθε στη γή για να καταστρέφει ...αλλά για να δημιουργεί και να αγαπά τον συνάνθρωπο του .Δώστε απλόχερα ότι πιο όμορφο εχετε στην καρδια σε όλο τον κόσμο !
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015
Εξοφλήθη πλήρως...
9:19 π.μ.
enaparamithi
No comments
Το κόστος της αγάπης της μητέρας
Ένα μικρό αγόρι πήγε στην κουζίνα όπου η μητέρα του ετοίμαζε φαγητό, και της έδωσε ένα κομμάτι χαρτί στο οποίο είχε γράψει κάποια πράγματα. Η μητέρα του, αφού στέγνωσε τα χέρια της, ξεκίνησε να διαβάζει το χαρτί:
Για τον καθαρισμό του δωματίου μου αυτή την εβδομάδα: 1,00 €
Για τα ψώνια που έκανα: 0.50 €
Για το ότι φρόντισα το παιδί του αδελφού σου, ενώ εσείς πήγατε στην αγορά : 0.50 €
Για τα σκουπίδια που πέταξα: 1,00 €
Για τους καλούς βαθμούς που πήρα στο σχολείο: 5,00 €
Για τα ξύλα που έφερα από την αποθήκη για το τζάκι: 2,00 €
Μου οφείλεις συνολικά : 10€
Η μητέρα του τον κοίταξε, πήρε το στυλό, αναποδογύρισε το χαρτί, και ξεκίνησε να γράφει:
Για τους εννιά μήνες που ήσουν στην κοιλιά μου, όσο ήμουν έγκυος: καμία χρέωση
Για όλα τα βράδια που ξενύχτησα, ενώ ήσουν άρρωστος: καμία χρέωση
Για όλες τις δύσκολες στιγμές και τις στεναχώριες που μου προκάλεσες: καμία χρέωση
Για τα παιχνίδια, το φαγητό, τα ρούχα: καμία χρέωση
Για τον χρόνο που ξόδεψα για βόλτες στο πάρκο: καμία χρέωση
Για την βοήθεια στο διάβασμα: καμία χρέωση
Αν τα αθροίσεις, το κόστος της αγάπης μου είναι μηδενικό !
Όταν το παιδί διάβασε ότι είχε γράψει η μητέρα του, έτρεξαν δάκρυα από τα μάτια του, πήρε το στυλό και έγραψε με μεγάλα γράμματα στο χαρτί:
`Εξοφλήθη πλήρως`
Ένα μικρό αγόρι πήγε στην κουζίνα όπου η μητέρα του ετοίμαζε φαγητό, και της έδωσε ένα κομμάτι χαρτί στο οποίο είχε γράψει κάποια πράγματα. Η μητέρα του, αφού στέγνωσε τα χέρια της, ξεκίνησε να διαβάζει το χαρτί:
Για τον καθαρισμό του δωματίου μου αυτή την εβδομάδα: 1,00 €
Για τα ψώνια που έκανα: 0.50 €
Για το ότι φρόντισα το παιδί του αδελφού σου, ενώ εσείς πήγατε στην αγορά : 0.50 €
Για τα σκουπίδια που πέταξα: 1,00 €
Για τους καλούς βαθμούς που πήρα στο σχολείο: 5,00 €
Για τα ξύλα που έφερα από την αποθήκη για το τζάκι: 2,00 €
Μου οφείλεις συνολικά : 10€
Η μητέρα του τον κοίταξε, πήρε το στυλό, αναποδογύρισε το χαρτί, και ξεκίνησε να γράφει:
Για τους εννιά μήνες που ήσουν στην κοιλιά μου, όσο ήμουν έγκυος: καμία χρέωση
Για όλα τα βράδια που ξενύχτησα, ενώ ήσουν άρρωστος: καμία χρέωση
Για όλες τις δύσκολες στιγμές και τις στεναχώριες που μου προκάλεσες: καμία χρέωση
Για τα παιχνίδια, το φαγητό, τα ρούχα: καμία χρέωση
Για τον χρόνο που ξόδεψα για βόλτες στο πάρκο: καμία χρέωση
Για την βοήθεια στο διάβασμα: καμία χρέωση
Αν τα αθροίσεις, το κόστος της αγάπης μου είναι μηδενικό !
Όταν το παιδί διάβασε ότι είχε γράψει η μητέρα του, έτρεξαν δάκρυα από τα μάτια του, πήρε το στυλό και έγραψε με μεγάλα γράμματα στο χαρτί:
`Εξοφλήθη πλήρως`
Το αγκάθι στο πλευρό....
9:13 π.μ.
enaparamithi
No comments
Ένας άντρας πήγε να επισκεφτεί έναν ηλικιωμένο αγρότη , ο οποίος ήταν
διάσημος κυνηγός. Όταν έφτασε στη φάρμα, παρατήρησε ότι ένα από τα
κυνηγετικά του σκυλιά ήταν ξαπλωμένο στην αυλή. Ήταν φανερό ότι το σκυλί
ένιωθε δυσάρεστα. Κάτι το ενοχλούσε και το έκανε να γαβγίζει και να
κλαψουρίζει συνέχεια. Λίγα λεπτά αργότερα ο άντρας ρώτησε τον αγρότη τι
θα μπορούσε να προκαλεί τόση δυσφορία στο κακόμοιρο ζώο.
- «Μη νοιάζεσαι γι αυτό το γέρικο σκυλί». Απαντησε ο αγρότης. «Είναι έτσι εδώ και πολλά χρόνια»
- «Το έχεις πάει ποτέ σε κτηνίατρο για να βρεις ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα?» ρώτησε ο άντρας
- «Γιατί ν ασχοληθώ. Ξέρω ακριβώς τι φταίει με αυτό το σκυλί. Είναι απλώς πολύ τεμπέλικο»
- «Μα τι σχέση έχει αυτό με το κλαψουρισμά του?»
- «Κοίτα» απάντησε ο αγρότης, «τυχαίνει εκεί που κάθεται να προεξέχει ένα καρφί από το ξύλο. Του τρυπάει το πόδι και αυτό τα ενοχλεί, έτσι κάθε φορά που κάθεται εκεί, γαβγίζει και κλαψουρίζει»
- «Τότε γιατί δεν μετακινείται κάπου αλλού?» αναφώνησε ο επισκέπτης γουρλώνοντας τα μάτια του.
- «Τι να σου πω» είπε ο αγρότες, «μάλλον δεν τον ενοχλεί τόσο πολύ»
Αυτή η ιστορία μας βάζει στην καρδιά του προβλήματος της μετριότητας, μπορεί να είναι ενοχλητική ή ακόμα και οδυνηρή κάποιες φορές, αλλά ποτέ δεν είναι τόσο ενοχλητική, που να μας κάνει να αποφασίσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Γνωρίζεται κάποιον που να βρίσκεται στην ίδια κατάσταση? Μήπως είστε εσείς? Μήπως έχετε κάποιο αγκάθι στο δικό σας πλευρό που σας εμποδίζει να ζήσετε τη ζωή που αξίζετε? Αν κάτι τέτοιο ισχύει , αναλάβετε δράση τώρα και εξαλείψτε όλες τις αγελάδες που μπορεί να σας στερούν την πιθανότητα να ζήσετε μια πραγματικά ικανοποιητική ζωή.
- «Μη νοιάζεσαι γι αυτό το γέρικο σκυλί». Απαντησε ο αγρότης. «Είναι έτσι εδώ και πολλά χρόνια»
- «Το έχεις πάει ποτέ σε κτηνίατρο για να βρεις ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα?» ρώτησε ο άντρας
- «Γιατί ν ασχοληθώ. Ξέρω ακριβώς τι φταίει με αυτό το σκυλί. Είναι απλώς πολύ τεμπέλικο»
- «Μα τι σχέση έχει αυτό με το κλαψουρισμά του?»
- «Κοίτα» απάντησε ο αγρότης, «τυχαίνει εκεί που κάθεται να προεξέχει ένα καρφί από το ξύλο. Του τρυπάει το πόδι και αυτό τα ενοχλεί, έτσι κάθε φορά που κάθεται εκεί, γαβγίζει και κλαψουρίζει»
- «Τότε γιατί δεν μετακινείται κάπου αλλού?» αναφώνησε ο επισκέπτης γουρλώνοντας τα μάτια του.
- «Τι να σου πω» είπε ο αγρότες, «μάλλον δεν τον ενοχλεί τόσο πολύ»
Αυτή η ιστορία μας βάζει στην καρδιά του προβλήματος της μετριότητας, μπορεί να είναι ενοχλητική ή ακόμα και οδυνηρή κάποιες φορές, αλλά ποτέ δεν είναι τόσο ενοχλητική, που να μας κάνει να αποφασίσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Γνωρίζεται κάποιον που να βρίσκεται στην ίδια κατάσταση? Μήπως είστε εσείς? Μήπως έχετε κάποιο αγκάθι στο δικό σας πλευρό που σας εμποδίζει να ζήσετε τη ζωή που αξίζετε? Αν κάτι τέτοιο ισχύει , αναλάβετε δράση τώρα και εξαλείψτε όλες τις αγελάδες που μπορεί να σας στερούν την πιθανότητα να ζήσετε μια πραγματικά ικανοποιητική ζωή.
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015
Ζήσε τη ζωη σου....
10:36 π.μ.
enaparamithi
No comments
Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή που δεν γυρίζουν πίσω:τα λόγια, ο χρόνος και οι χαμένες ευκαιρίες.
Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή που μπορούν να σε "καταστρέψουν":τα ψέματα, ο εγωισμός και η ζήλια.Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή που δεν πρέπει να χάσεις:την υπομονή, την ελπίδα και την τιμιότητα.
Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή με τεράστια αξία:η οικογένεια, η αγάπη και η φιλία.
Καλλιέργησε τα και με τον καιρό μπορείς να πεις πως έζησες την ζωή σου!
Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή που μπορούν να σε "καταστρέψουν":τα ψέματα, ο εγωισμός και η ζήλια.Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή που δεν πρέπει να χάσεις:την υπομονή, την ελπίδα και την τιμιότητα.
Υπάρχουν τρία πράγματα στην ζωή με τεράστια αξία:η οικογένεια, η αγάπη και η φιλία.
Καλλιέργησε τα και με τον καιρό μπορείς να πεις πως έζησες την ζωή σου!
Ετσι γουσταρω σήμερα ...
10:32 π.μ.
enaparamithi
No comments
Πριν ξεκινήσω θέλω να ζητήσω συγνώμη.
Δεν σας χρωστάω συγνώμη, αλλά σας την λέω, γιατί ίσως να ήθελες να ακούσεις κάτι αισιόδοξο, κάτι όμορφο από μένα. Αλλά σήμερα δεν μπορώ. Και με την φράση ''δεν μπορώ'', εννοώ ακριβώς την αδυναμία μου να βγάλω κάτι όμορφο και αισιόδοξο σήμερα με τα λόγια μου.
Αλλά προτιμώ να είμαι αληθινή, παρά να πουλάω έναν κάλπικο εαυτό, που πάντα είναι αισιόδοξος, και πάντα νοιώθει σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά.. Σήμερα λοιπόν γκρινιάζω. Κι αν τελικά δεν πάνε όλα καλά...;
Μου βγαίνει η επιθυμία να γκρινιάξω, που βλέπω αδιέξοδα. Γκρινιάζω, γιατί μπορώ να ανεχτώ τις δικές μου απελπισίες, να χειριστώ τις κακοδιαθέσεις μου, αλλά των δικών μου ανθρώπων δεν έχω την δύναμη να τις διαχειριστώ. Με κοιτάς κατάματα και κρέμεσαι απο τις λέξεις μου, σαν να περιμένεις απο εμένα τη μαγική λύση.
Τί να πώ και τι λύση να προτείνω σε εσένα που χρειάζεσαι βοήθεια στην εποχή που τα όνειρα απαγορεύονται;;
Γι'αυτό και θέλω να γκρινιάξω σήμερα. Να γκρινιάξω μέχρι να φύγει απο μέσα μου όλο αυτό το παράπονο. Επιλέγω να μην καταπιεστώ να είμαι αισιόδοξη σήμερα. Μόνο για σήμερα..Και ζητώ την ανοχή σου.Σήμερα νοιώθω να χάνω το θάρρος μου και φοβάμαι για το αύριο.
Σήμερα θέλω να γκρινιάξω.. Για να επιστρέψω αύριο πιο αισιόδοξη. Με την ελπίδα οτι θα επιστρέψω πιο αισιόδοξη..! Μέχρι αύριο, επίτρεψέ μου να χάσω για λίγο το θάρρος μου..
Δεν σας χρωστάω συγνώμη, αλλά σας την λέω, γιατί ίσως να ήθελες να ακούσεις κάτι αισιόδοξο, κάτι όμορφο από μένα. Αλλά σήμερα δεν μπορώ. Και με την φράση ''δεν μπορώ'', εννοώ ακριβώς την αδυναμία μου να βγάλω κάτι όμορφο και αισιόδοξο σήμερα με τα λόγια μου.
Αλλά προτιμώ να είμαι αληθινή, παρά να πουλάω έναν κάλπικο εαυτό, που πάντα είναι αισιόδοξος, και πάντα νοιώθει σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά.. Σήμερα λοιπόν γκρινιάζω. Κι αν τελικά δεν πάνε όλα καλά...;
Μου βγαίνει η επιθυμία να γκρινιάξω, που βλέπω αδιέξοδα. Γκρινιάζω, γιατί μπορώ να ανεχτώ τις δικές μου απελπισίες, να χειριστώ τις κακοδιαθέσεις μου, αλλά των δικών μου ανθρώπων δεν έχω την δύναμη να τις διαχειριστώ. Με κοιτάς κατάματα και κρέμεσαι απο τις λέξεις μου, σαν να περιμένεις απο εμένα τη μαγική λύση.
Τί να πώ και τι λύση να προτείνω σε εσένα που χρειάζεσαι βοήθεια στην εποχή που τα όνειρα απαγορεύονται;;
Γι'αυτό και θέλω να γκρινιάξω σήμερα. Να γκρινιάξω μέχρι να φύγει απο μέσα μου όλο αυτό το παράπονο. Επιλέγω να μην καταπιεστώ να είμαι αισιόδοξη σήμερα. Μόνο για σήμερα..Και ζητώ την ανοχή σου.Σήμερα νοιώθω να χάνω το θάρρος μου και φοβάμαι για το αύριο.
Σήμερα θέλω να γκρινιάξω.. Για να επιστρέψω αύριο πιο αισιόδοξη. Με την ελπίδα οτι θα επιστρέψω πιο αισιόδοξη..! Μέχρι αύριο, επίτρεψέ μου να χάσω για λίγο το θάρρος μου..
Η άμμος και η πέτρα....
10:13 π.μ.
enaparamithi
No comments
Κάποια στιγμή τσακωθήκανε και ο ένας από τους δυο έδωσε χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνίγει και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε την ζωή, τον ρώτησε.
Όταν σε χτύπησα έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα.
Γιατί?
Ο άλλος φίλος απάντησε ‘”όταν κάποιος μας πληγώνει πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας , πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει.”
ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνίγει και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε την ζωή, τον ρώτησε.
Όταν σε χτύπησα έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα.
Γιατί?
Ο άλλος φίλος απάντησε ‘”όταν κάποιος μας πληγώνει πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας , πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει.”
ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015
Σε εμπιστεύομαι ...άνθρωπε!
10:58 π.μ.
enaparamithi
No comments
Μ' αρέσει να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους ...
να τους δίνω την ευκαιρία να με εκμεταλευτούν...
και ας ξέρω ότι το κάνουν ..έτσι βλέπεις πόσο πραγματικοί είναι ...πόσο μεγαλείο ψυχής κρύβουν μέσα τους...είναι όμορφο να βλέπεις πως πραγματικά ειναι ενας άνθρωπος..να βλέπεις το πραγματικό του πρόσωπο...είτε είναι καλό έιτε κακό.
Ενας πραγματικός άνθρωπος είναι ένας θησαυρός απο μόνος του !
να τους δίνω την ευκαιρία να με εκμεταλευτούν...
και ας ξέρω ότι το κάνουν ..έτσι βλέπεις πόσο πραγματικοί είναι ...πόσο μεγαλείο ψυχής κρύβουν μέσα τους...είναι όμορφο να βλέπεις πως πραγματικά ειναι ενας άνθρωπος..να βλέπεις το πραγματικό του πρόσωπο...είτε είναι καλό έιτε κακό.
Ενας πραγματικός άνθρωπος είναι ένας θησαυρός απο μόνος του !
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015
Απόλυτη ησυχία
6:07 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Απόλυτη ησυχία ...μόνο ο απόηχος των κυμάτων ...και οι στάλες της βροχής.
Τα κύματα που σκάνε στην άκρη της θάλασσας και οι σταγόνες της βροχής που πέφτουν στη γή.
Κάνουν το μυαλό να ταξιδεύει και το βλέμμα να χάνετε
Η μυρωδιά ...μοναδική ...η ομορφιά ανεπανάληπτη....
Μήπως κοιμάμαι...;
Μήπως έτσι φαντάζομαι το τέλειο...
Μήπως αυτή είναι η μαγεία...
Η μαγεία της στιγμής που η σταγόνα πέφτει στη γη....και το κύμα σκάει στην αμμουδιά!
Όχι δεν είναι όνειρο όλο αυτό....
Ονειρο είναι η ζωή που μας έχει δωριστεί ...και εμείς οφείλουμε να την κρατήσουμε σφιχτά κοντα στο στήθος μας ...εκεί που χτυπάει η καρδιά μας ...γιατί μόνο εκεί θα μπορούσε να ανήκει !!!!!
Σ.Φ.
Τα κύματα που σκάνε στην άκρη της θάλασσας και οι σταγόνες της βροχής που πέφτουν στη γή.
Κάνουν το μυαλό να ταξιδεύει και το βλέμμα να χάνετε
Η μυρωδιά ...μοναδική ...η ομορφιά ανεπανάληπτη....
Μήπως κοιμάμαι...;
Μήπως έτσι φαντάζομαι το τέλειο...
Μήπως αυτή είναι η μαγεία...
Η μαγεία της στιγμής που η σταγόνα πέφτει στη γη....και το κύμα σκάει στην αμμουδιά!
Όχι δεν είναι όνειρο όλο αυτό....
Ονειρο είναι η ζωή που μας έχει δωριστεί ...και εμείς οφείλουμε να την κρατήσουμε σφιχτά κοντα στο στήθος μας ...εκεί που χτυπάει η καρδιά μας ...γιατί μόνο εκεί θα μπορούσε να ανήκει !!!!!
Σ.Φ.
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015
Σήμερα λέω καλημέρα έτσι ...
10:57 π.μ.
enaparamithi
No comments
.............Και να σας πω και κατι ; Αν παίρνουμε όλες τις προφυλάξεις ,αν κυκλοφορούμε με βαρύ οπλισμό και στολές παραλλαγής ,τι νοστιμιά θα είχε η ζωή μας; Πάνω στο γυμνό σου δέρμα ,πρέπει να κρατά τις σημειώσεις του ο έρωτας . Κι ύστερα , το άλλο. Ένα καράβι όταν είναι δεμένο συνεχώς στο λιμάνι ,σίγουρα δεν κινδυνεύει να πνιγεί. Αλλά χάνει τα όμορφα ταξίδια. Τα γαλάζια νερά , τα παιχνίδια των δελφινιών. Ακόμη κι αν έρθει κάποια καταιγίδα και το βυθίσει ,πόσο μεγαλείο ,πόσο μυστήριο έχει ένα ναυαγισμένο καράβι; Κι αντίθετα ,πόση αηδία ,πόση λύπη σου προκαλεί ένα αραγμένο, που σαπίζει σιγα σιγά και βρίσκεται στη σιγουριά του λιμανιού; Καλή μας εβδομάδα !
Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015
Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015
Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015
Εμαθα τόσα πολλά αλλα κάτι λείπει....
6:56 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Θα έπρεπε καλύτερα να προσπαθήσω να πω τι μου έμαθαν οι συναντήσεις,
οι αποχωρισμοί, οι ανακαλύψεις, οι εκθαμβωτικές λάμψεις και οι
απογοητεύσεις για την ανακάλυψη και την διαμόρφωση του εαυτού μου, και
πώς επηρέασαν την πορεία της ζωής μου.
Έτσι έμαθα ότι η ζωή δεν είναι παρά συναντήσεις και αποχωρισμοί, και ότι είναι στο χέρι μας να τους βιώνουμε αποδεχόμενοι να γίνουμε πιο υπεύθυνοι αντιμετωπίζοντάς τους.
Έμαθα επίσης ότι, κατά τη διάρκεια μιας ημέρας, υπάρχει πάντα το στοιχείο του απρόβλεπτου και επομένως είναι στο χέρι μου να μάθω να δέχομαι τα απίθανα δώρα ή και τους τις αδικίες που μπορεί να προκύψουν μέσα στην απεραντοσύνη μιας ημέρας.
Έμαθα φυσικά και να ζω στο παρόν, να πατάω καλά μέσα στη στιγμή, να μην μένω εγκλωβισμένος στο παρελθόν μου, ούτε να αφήνω να με κατακλύζουν οι προβολές ενός υπερβολικά ουτοπικού μέλλοντος.
Έμαθα μετά από πολύ καιρό να ευχαριστώ, κάθε πρωί, τη Ζωή για την παρουσία της μέσα μου και γύρω μου, για να την τιμώ όποτε μπορώ, να την σέβομαι σε κάθε περίσταση, να την ενεργοποιήσω με τις δυνατότητες και τα όρια που διαθέτω.
Έμαθα με δυσκολία να αγαπώ τον εαυτό μου, όχι με ναρκισσιστική ούτε με εγωκεντρική αγάπη (παρόλο που ο πειρασμός ήταν μεγάλος) αλλά με αγάπη γεμάτη με καλοσύνη, σεβασμό και ανεκτικότητα.
Έμαθα μετά από πολλές προσπάθειες και δισταγμούς να σέβομαι τον εαυτό μου, τολμώντας να πω όχι όταν έρχομαι αντιμέτωπος με ζητήματα που δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητές μου και στην ευαισθησία μου.
Έμαθα με μεγάλο ενθουσιασμό ότι η ομορφιά είναι παντού, στο πέταγμα ενός πουλιού, στην κίνηση ενός παιδιού που πάει να πιάσει μια πεταλούδα που φτερουγίζει ή ακόμα στο χαμόγελο ενός γέροντα που συναντώ στο διάβα μου.
Έμαθα με υπομονή ότι κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων πόσο διαρκεί ένας έρωτας και ότι κάθε ερωτική σχέση είναι μια σχέση με ρίσκο. Και πήρα το ρίσκο.
Έμαθα με μεγάλη μου έκπληξη ότι ο χρόνος επιταχύνεται με τα χρόνια που περνάνε και ότι είναι σημαντικό να μην προσθέσω χρόνια στη ζωή, αλλά ζωή στα χρόνια.
Έμαθα, παρά τη θέλησή μου, ότι ήξερα πολλά με το μυαλό μου και λίγα με την καρδιά μου.
Έμαθα ότι μπορούσα να τολμήσω να ζητήσω, αν ριψοκινδύνευα να παίρνω μια απάντηση όσο αποστερητική και απογοητευτική και να ήταν, ότι μπορούσα να δέχομαι πράγματα, χωρίς να αισθάνομαι υποχρεωμένος να ανταποδώσω, ότι μπορούσα να δίνω χωρίς να εισβάλλω στο χώρο του άλλου και να λέω όχι χωρίς να πληγώνω.
Έμαθα, χωρίς καν να προσπαθήσω, ότι είχα ανάγκες και ότι δεν έπρεπε να τις συγχέω με τις επιθυμίες μου.
Έμαθα με ανακούφιση ότι μπορούσα να ξεμάθω όλα τα άχρηστα πράγματα που με μπλόκαραν εδώ και χρόνια.
Έμαθα με χαρά να φυτεύω δέντρα, είναι το πιο ζωντανό δώρο που μπορώ να κάνω μέχρι να πεθάνω σε αυτόν τον υπέροχο πλανήτη που φιλοξένησε τους προγόνους μου, και κυρίως τους γονείς μου.
Έμαθα ήσυχα να δέχομαι τη σιωπή και να διαλογίζομαι για λίγα λεπτά κάθε μέρα ώστε να αφήνω στις δονήσεις του σύμπαντος την δυνατότητα να με φτάνουν και με εξημερώνουν λίγο ακόμα.
Ναι, έμαθα πολλά στη ζωή μου και όμως ψάχνω ακόμα το ουσιώδες.
Jacques Salomé
Έτσι έμαθα ότι η ζωή δεν είναι παρά συναντήσεις και αποχωρισμοί, και ότι είναι στο χέρι μας να τους βιώνουμε αποδεχόμενοι να γίνουμε πιο υπεύθυνοι αντιμετωπίζοντάς τους.
Έμαθα επίσης ότι, κατά τη διάρκεια μιας ημέρας, υπάρχει πάντα το στοιχείο του απρόβλεπτου και επομένως είναι στο χέρι μου να μάθω να δέχομαι τα απίθανα δώρα ή και τους τις αδικίες που μπορεί να προκύψουν μέσα στην απεραντοσύνη μιας ημέρας.
Έμαθα φυσικά και να ζω στο παρόν, να πατάω καλά μέσα στη στιγμή, να μην μένω εγκλωβισμένος στο παρελθόν μου, ούτε να αφήνω να με κατακλύζουν οι προβολές ενός υπερβολικά ουτοπικού μέλλοντος.
Έμαθα μετά από πολύ καιρό να ευχαριστώ, κάθε πρωί, τη Ζωή για την παρουσία της μέσα μου και γύρω μου, για να την τιμώ όποτε μπορώ, να την σέβομαι σε κάθε περίσταση, να την ενεργοποιήσω με τις δυνατότητες και τα όρια που διαθέτω.
Έμαθα με δυσκολία να αγαπώ τον εαυτό μου, όχι με ναρκισσιστική ούτε με εγωκεντρική αγάπη (παρόλο που ο πειρασμός ήταν μεγάλος) αλλά με αγάπη γεμάτη με καλοσύνη, σεβασμό και ανεκτικότητα.
Έμαθα μετά από πολλές προσπάθειες και δισταγμούς να σέβομαι τον εαυτό μου, τολμώντας να πω όχι όταν έρχομαι αντιμέτωπος με ζητήματα που δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητές μου και στην ευαισθησία μου.
Έμαθα με μεγάλο ενθουσιασμό ότι η ομορφιά είναι παντού, στο πέταγμα ενός πουλιού, στην κίνηση ενός παιδιού που πάει να πιάσει μια πεταλούδα που φτερουγίζει ή ακόμα στο χαμόγελο ενός γέροντα που συναντώ στο διάβα μου.
Έμαθα με υπομονή ότι κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων πόσο διαρκεί ένας έρωτας και ότι κάθε ερωτική σχέση είναι μια σχέση με ρίσκο. Και πήρα το ρίσκο.
Έμαθα με μεγάλη μου έκπληξη ότι ο χρόνος επιταχύνεται με τα χρόνια που περνάνε και ότι είναι σημαντικό να μην προσθέσω χρόνια στη ζωή, αλλά ζωή στα χρόνια.
Έμαθα, παρά τη θέλησή μου, ότι ήξερα πολλά με το μυαλό μου και λίγα με την καρδιά μου.
Έμαθα ότι μπορούσα να τολμήσω να ζητήσω, αν ριψοκινδύνευα να παίρνω μια απάντηση όσο αποστερητική και απογοητευτική και να ήταν, ότι μπορούσα να δέχομαι πράγματα, χωρίς να αισθάνομαι υποχρεωμένος να ανταποδώσω, ότι μπορούσα να δίνω χωρίς να εισβάλλω στο χώρο του άλλου και να λέω όχι χωρίς να πληγώνω.
Έμαθα, χωρίς καν να προσπαθήσω, ότι είχα ανάγκες και ότι δεν έπρεπε να τις συγχέω με τις επιθυμίες μου.
Έμαθα με ανακούφιση ότι μπορούσα να ξεμάθω όλα τα άχρηστα πράγματα που με μπλόκαραν εδώ και χρόνια.
Έμαθα με χαρά να φυτεύω δέντρα, είναι το πιο ζωντανό δώρο που μπορώ να κάνω μέχρι να πεθάνω σε αυτόν τον υπέροχο πλανήτη που φιλοξένησε τους προγόνους μου, και κυρίως τους γονείς μου.
Έμαθα ήσυχα να δέχομαι τη σιωπή και να διαλογίζομαι για λίγα λεπτά κάθε μέρα ώστε να αφήνω στις δονήσεις του σύμπαντος την δυνατότητα να με φτάνουν και με εξημερώνουν λίγο ακόμα.
Ναι, έμαθα πολλά στη ζωή μου και όμως ψάχνω ακόμα το ουσιώδες.
Jacques Salomé
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015
Άσε το πανί της καρδιάς σου, να σε ταξιδέψει με το αεράκι της αγάπης.
11:52 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015
Όσο ζώ μαθαίνω...
11:20 μ.μ.
enaparamithi
No comments
Σήμερα βρέθηκα σε μια παρέα όμορφη και δημιουργική...
Ηταν όλοι πολύ πρόθυμοι να ακούσουν την παραμυθού να τους λεέι ιστορίες που θα τους ταξίδευαν ..Οταν άρχισα να διηγούμε μια όμορφη ιστορία με κοιτούσαν μέσα στο στόμα ...Τα μάτια τους έλαμπαν ...όταν η ιστορία τελείωσε ...περίμενα να μου πουν τις εντυπώσεις τους ..αλλά σιωπή... τότε ρώτησα ...σας άρεσε ; Και η απάντηση αγαπημένοι μου φίλοι ήταν πως δεν με άκουσαν καν ....ήταν βαρήκοοι ...αλλα διάβασαν τα χείλη μου ...και άγγιξα την καρδιά τους !Πραγματικά εκείνη τη στιγμή η καρδιά μου σφίχτηκε στο στήθος ...Πόση δύναμη έχει η γλώσσα του σώματος ...πόσο σημαντική είναι η εκφραση του προσώπου !Αν γυρνούσα την πλάτη μου και τους έλεγα το παραμύθι τότε δεν θα είχαν μέσα τους κανένα όμορφο συναίσθημα ! Σήμερα λοιπόν επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά πως η έκφραση του προσώπου μας είναι το Α και το Ω στην επικοινωνία μας . Γι αυτό σας λέω κάθε μέρα ...χαμογελάστε , θυμώστε , φωνάξτε ...βγάλτε απο μέσα σας όλα τα συναισθηματα σας...να φανούν στο πρόσωπο σας ....μόνο έτσι θα νιωσετε την ελευθεριά !
Ηταν όλοι πολύ πρόθυμοι να ακούσουν την παραμυθού να τους λεέι ιστορίες που θα τους ταξίδευαν ..Οταν άρχισα να διηγούμε μια όμορφη ιστορία με κοιτούσαν μέσα στο στόμα ...Τα μάτια τους έλαμπαν ...όταν η ιστορία τελείωσε ...περίμενα να μου πουν τις εντυπώσεις τους ..αλλά σιωπή... τότε ρώτησα ...σας άρεσε ; Και η απάντηση αγαπημένοι μου φίλοι ήταν πως δεν με άκουσαν καν ....ήταν βαρήκοοι ...αλλα διάβασαν τα χείλη μου ...και άγγιξα την καρδιά τους !Πραγματικά εκείνη τη στιγμή η καρδιά μου σφίχτηκε στο στήθος ...Πόση δύναμη έχει η γλώσσα του σώματος ...πόσο σημαντική είναι η εκφραση του προσώπου !Αν γυρνούσα την πλάτη μου και τους έλεγα το παραμύθι τότε δεν θα είχαν μέσα τους κανένα όμορφο συναίσθημα ! Σήμερα λοιπόν επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά πως η έκφραση του προσώπου μας είναι το Α και το Ω στην επικοινωνία μας . Γι αυτό σας λέω κάθε μέρα ...χαμογελάστε , θυμώστε , φωνάξτε ...βγάλτε απο μέσα σας όλα τα συναισθηματα σας...να φανούν στο πρόσωπο σας ....μόνο έτσι θα νιωσετε την ελευθεριά !
Έφυγε η ψυχή μου ...
10:17 π.μ.
enaparamithi
No comments
Ναι κείνο το βράδυ του καλοκαιριού έφυγε η ψυχή μου ..
Πιάστηκε απο τις φτερούγες των περιστεριων ..που είχα εξημερώσει και φλυαρούσαν στο περβάζι της πόρτας μου...έκανε δύο τρεις κύκλους πάνω απο το σπίτι και χάθηκε.
Πέρα μακριά κατα το πέλαγος....
Όταν έψαξα να τη βρώ, μετα απο χρόνια ...τα περιστέρια δεν υπήρχαν να μου δώσουν πληροφορίες. Κάποια κομμμάτια της είχαν κολλήσει πάνω σε σπασμένα στρείδια . Άλλα είχαν τρυπώσει στις ρωγμές των βράχων . Κι άλλα είχαν ενσωματωθεί με τη σκουριά ,πάνω στις ναυαγισμένες άγκυρες .
Δεν είμαι βεβαιη αν όλα αυτά τα κομμάτια που βρήκα ήταν δικά μου . Είναι που δεν τη θυμόμουν πια τόσο καλά την εικόνα της ψυχής μου. Όμως τα ψάρεψα . Τα διάλεξα . Τα γυάλισα , τα ένωσα.
Κανείς δεν κατάλαβε την αλχημεία μου . Όλοι έλεγαν , τι γενναία γυναίκα ήμουν.
Κανείς δεν πρόσεξε πόσο πονούσα στις ενώσεις . Ιδίως τ' απόβραδα του καλοκαιριού...
Την ώρα που τα ηλιοτρόπια έγερναν το κεφάλι τους κι αποχαιρετούσαν σιωπηλά τον ήλιο!!!!!!
Η ελευθερία μου ...
9:42 π.μ.
enaparamithi
No comments
Υπάρχει ποιο όμορφο πράγματα απο το να είσαι ελεύθερος; Να μπορείς να φεύγεις και να έρχεσαι όποτε το λεέι η καρδιά σου ...όποτε νιώθει οτι θελει να απλώσει τα φτερά της και να φύγει μακριά;Να πετάξει και εκεί ψηλά να γίνει ένα με τα πουλια ...Προσπαθήστε με καθε τρόπο να είστε ελεύθεροι ...να ταξιδεύεται ...και να πετάτε ψηλά εκεί που κανείς δεν μπορεί να σας κρατήσει στάσιμο!
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015
Φώτεισε όλους τους ουρανούς ....
10:02 π.μ.
enaparamithi
No comments
Είναι όμορφο να κρατάς στα χέρια σου όλα τα χρώματα ...να απολαμβάνει το μάτι όλα όσα σου χάριστηκαν απλόχερα ...όμως πίστεψε με το πιο όμορφο απο όλα είναι να κοιτάξεις ψηλά ,να χαμογελάσεις και να αφήσεις ελεύθερα όλα τα χρώματα και τη μαγεία τους να πάνε παντού. Σίγουρα κάποιοι ουράνοι είναι γκρι ...στείλε τα χρώματα σου να τους κάνουν φωτεινούς!!!!!!