Το δώρο των νεράιδων…

Μια ιστορία λέει, ότι κάποτε μια νεράιδα ερωτεύτηκε ένα θνητό και του χάρισε το μαντήλι της μαζί με την καρδιά της.


Και σαν δώρο στην ένωση τους οι υπόλοιπες νεράιδες έφτιαξαν ένα άρωμα που όμοιο στον κόσμο δεν υπήρχε.

Λένε ότι όταν μύριζες το άρωμα αυτό , θα ένιωθες τις πρώτες δροσοσταλίδες της άνοιξης, μαζί με μια ανεπαίσθητη μυρωδιά από λουλούδια που μόλις είχαν πρωτοφιληθεί από τον ήλιο. Λένε ακόμα ότι μέσα σε αυτό υπήρχε πολλή μαγεία και μπόλικη νεραιδόσκονη για να κρατήσει το ζευγάρι αγαπημένο ώστε να μη χωρίσει ποτέ. Πέρασαν πολλά χρόνια και κανείς δεν είχε ξανακούσει γι αυτό, ώσπου μια μέρα ψάχνοντας στο παλιό σεντούκι της γιαγιάς μου ανακάλυψα ένα περίεργο μπουκάλι με διάφορα σχέδια που ανθρώπινο χέρι δεν θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει.

Μόλις άνοιξα το καπάκι μια θεσπέσια μυρωδιά απλώθηκε στο χώρο και με παρέσυρε σε έναν κόσμο ονειρικό. Τότε θυμήθηκα το μύθο και κατάλαβα.

Το περιεχόμενο του μπουκαλιού ήταν κάτω από τη μέση και εγώ ήθελα απελπισμένα να βρω μια νεράιδα για να μου το γεμίσει ώστε να στο χαρίσω.

Έτσι λοιπόν, πήγα στο δάσος και κοίταζα ανάμεσα στα λουλούδια που είχαν φορέσει τα καινούργια τους φορεματάκια, μήπως καμιά μικρή νεραιδούλα έραβε καινούργια ρούχα για καμιά μαργαρίτα, αλλά δεν στάθηκα τυχερή.

Ανέβηκα στον μεγάλο λόφο και έψαχνα ανάμεσα στα φυλλώματα των δέντρων  επειδή σκέφτηκα ότι ήταν εκεί παίζοντας κρυφτό με τον αέρα ,όμως δεν συνάντησα καμιά .

Άρχισε να βραδιάζει και κατέβηκα μέχρι το ποταμάκι, περιμένοντας μάταια ώρες ατέλειωτες μετρώντας με αγωνία τα δευτερόλεπτα μήπως θελήσει καμία να χτενίσει τα μεταξένια της μαλλιά βλέποντας το είδωλο της στον καθρέφτη του ποταμού.

Και όταν η θλίψη με κυρίευσε κοίταξα ψηλά στον ουρανό το ασημένιο φεγγάρι και το παρακάλεσα βουβά να με βοηθήσει .

Και τότε άκουσα μέσα μου μια φωνή  που έλεγε:

Μόνο εσύ μπορείς να βρεις το άρωμα που λείπει .Ψάξε μέσα σου και δώσε του ότι αξίζει…

Εγώ λοιπόν, μπορεί να μην είμαι νεράιδα και να μην έχω μαντήλι να σου χαρίσω…όμως σου χαρίζω την καρδιά μου ,τις σκέψεις και τα όνειρα μου.

Σου γεμίζω το μπουκάλι με απέραντο σεβασμό, εκτίμηση, ειλικρίνεια και πολλή πολλή αγάπη. Και αν τα θες είναι όλα δικά σου…

Posted in: Λόγια Καρδιάς