Το καλύτερο κομμάτι μέσα στο μυαλό μας !

Δύσκολες μέρες, πολύ δύσκολες μου είπε η γιαγια μιας παλιας συμμαθητριας μου  που συνάντησα εχθές τυχαια όταν βγήκα για περπάτημα στην παλιά μου γειτονιά !
Ο μόνος τρόπος να παραβγεις αυτές τις μέρες είναι μαζί μ΄αυτά που σου λείπουν να θυμάσαι κι αυτά που έχεις. Και συνέχισε να περπατα αργά και στάθερα . Έμεινα σκεπτική να τη κοιτάω. Σταμάτησε με κοίταξε και χαμογέλασε.

" Αμε μου είπε, ποιο νομίζεις πως είναι το κόλπο κι είμαι ακόμα εδώ; Αν ήταν θα είχα πηδήξει από το μπαλκόνι προ πολλού. Σ΄οτι άσχημο μου τυχαίνει δε του δίνω όλο το χώρο στο μυαλό μου. Ένα τόσο δα μέρος του δίνω. Το υπόλοιπο τοχω για τα καλά"

Εκείνη τη στιγμή λές και πέρασε απο το μυαλό μου σαν ταινία όλες οι καλές στιγμές μου...απο την απλή φαινομενικά καλημέρα που ξεκινά η μέρα ως την πιο όμορφη στιγμή της ζωης μου .
Στην πραγματικότητα το μυαλό μας έχουν  καταλάβει υποχρεώσεις ...καθημερινές υποχρεώσεις ....Το κομμάτι του μυαλού μας , το όμορφο , που έχει στριμωχτεί σε μια γωνιά και κοντεύουμε να το σκάσουμε, για να απλώνει την αρίδα της όλη αυτή η ασχήμια ανενόχλητη....
Η γιαγιά αυτή είχε δώσει στο μυαλό της ένα χωρο τόσο δα για τα άσχημα
... μονο τοσο δα ....
Ας βάλουμε ένα στόχο αυτό το καλοκαίρι που θα ξεκουραστούμε λίγο ...να κάνουμε στην ακρη ...να δώσουμε στο μυαλό μας το πιο λιγο χώρο για αυτές τις επιβεβλημένες υποχρεώσεις ...που μας καταστρέφουν την ομορφιά της ζωής μας ... και ας μην ξεχνάμε πόσο μικρή ειναι αυτή η έρημη η ζωή μας που την απαξιούμε και της λέμε ...όχι τωρα δεν εχω χρόνο για σένα ... αλλή μερα ...τωρα έχω δουλειές ,έχω υποχρεώσεις που τρέχουν . Και αυτή κάθετε στα σκαλοπάτια μας και κλαίει ...περιμένει να ανοίξουμε την πόρτα και να χαμογελάσουμε ...ας της δώσουμε το μεγαλύτερο κομμάτι μέσα στο μυαλό μας ...!

Posted in: Λόγια Καρδιάς