
Ζούμε την εποχή που η μόνη ηδονή που υπάρχει είναι να είσαι ζωντανός .Όλα τα υπόλοιπα είναι μιζέρια . ΖΩ.... κάθε μέρα ξυπνώ, αναπνέω , μυρίζω, βλέπω , αισθάνομαι ...σκέφτομαι .Ναι σκέφτομαι ... Πως μπορούμε να παραβλέψουμε αυτό το θείο δώρο .Πως γίνεται να μην χαμογελάσουμε και σήμερα που ζήσαμε αυτή τη μέρα . Μην ξεχάσεις αυτές τις στιγμές που έζησες και τα μαθήματα που σου έδωσαν όταν θα βγεις από τη ζεστασιά του σπιτιού σου .Όταν θα είσαι πια αντιμέτωπος με μια άλλη πραγματικότητα και όχι αυτή που είχες αφήσει . Τίποτα δεν θα είναι ίδιο αγαπημένοι μου ...ούτε εσείς μέσα σας...όμως ούτε η ζωή γύρω σας. Τότε θα χρειαστεί να δείξουμε στον εαυτό μας πως δεν πήγαν χαμένες οι μέρες που πέρασαν άλλα μας γέμισαν δύναμη, αντοχή...