Νομίζεις πως μεγάλωσες ;

Τα χρόνια περνούν και εσύ νομίζεις πως μεγάλωσες επειδή προσθέτεις στη ζωή σου χρόνια !
Ξεχνάς πως παίζεις κάθε μέρα διάφορα παιχνίδια μέσα στην καθημερινότητα σου όπως αυτά που έπαιζες όταν ήσουν μικρός . Κάθε μέρα παίζεις ρόλους ...σαν τον καλύτερο ηθοποιό . Σκέψου λίγα λεπτά ...πόσους ρόλους ερμηνεύεις την ημέρα σου , μην τρομάζεις . Μερικούς ξέρω δεν τους έχεις διαβάσει καλά ...δεν είχες την διάθεση να διαβάσεις ...διάβασες αρκετά στη ζωή σου . Υπάρχει και ένα παιχνίδι που εμένα με εντυπωσιάζει ακόμα ...το παιχνίδι της καρέκλας . Ναι καλά θυμάσαι , αυτό το παιχνίδι που υπάρχουν καρέκλες στη μέση η μουσική παίζει εμείς τρέχουμε και όταν σταματήσει η μουσική ...οι "γρηγορότεροι " κάθονται στις καρέκλες ...οι υπόλοιποι μένουν εκτός .Όρθιοι χωρίς κάθισμα . Εκεί λοιπόν ξεκινάει το παιχνίδι ...μέσα από ένα απλό παιδικό παιχνίδι που νόμιζες ότι σταμάτησες να παίζεις φαίνεται ο χαρακτήρας σου . Δείχνεις ποιος πραγματικά είσαι ...τι μπορείς να κάνεις και τι να αντέξεις . Η αντίδραση σου σίγουρα δεν είναι όπως όταν ήσουν παιδί ...αλλά συνεχίζει το ίδιο δύσκολο παιχνίδι ..όσο και αν φαινόταν διασκεδαστικό. Αγωνίζεσαι χωρίς να το καταλάβεις για να κάτσεις στη καρέκλα ..είναι ο στόχος σου ...δεν σε διασκεδάζει καν η διαδικασία του παιχνιδιού και όταν μένεις εκτός για διαφόρους λόγους ... δείχνεις ποιος είσαι . 
Εκεί καλείσαι να δείξεις ότι καλύτερο έχεις ...το παν στα παιχνίδια που παίζουμε τόσα χρόνια είναι να διασκεδάσουμε , να πάρουμε ότι καλύτερο μπορούμε , να μάθουμε που ήταν το λάθος μας , να αγωνιστούμε και να χαμογελάσουμε ότι και αν γίνει ...ακόμα και όρθιοι. 

Σταυρούλα Φραγκουδάκη

Posted in: Λόγια Καρδιάς