Η μελαγχολία μικρή γραμμωτη αράχνη ,
υφαίνει υπομονετικά αέρινα δίκτυα -παγίδες απο τη μια άκρη της ψυχής στην άλλη κι έπειτα εγκαθίσταται καταμεσής κι ακίνητη περιμένει τη λεία της . Περνάει μια πυγολαμπιιδα -μικρή ελπίδα που ουτε ξέρω πως βρέθηκε εκεί και πιανεται . Η αράχνη τη τυλίγει σ' ένα κουκούλι λύπης και την αφήνει να ξεραθεί απ' το φως και το χυμό της , τροφή για τις άχαρες μέρες . Ακόμα έχει ευκαιρίες η ψυχή μου για τουτη την ύπουλη μικρή αράχνη την γκρίζα μελαγχολία μου .
Σ.Φ.
υφαίνει υπομονετικά αέρινα δίκτυα -παγίδες απο τη μια άκρη της ψυχής στην άλλη κι έπειτα εγκαθίσταται καταμεσής κι ακίνητη περιμένει τη λεία της . Περνάει μια πυγολαμπιιδα -μικρή ελπίδα που ουτε ξέρω πως βρέθηκε εκεί και πιανεται . Η αράχνη τη τυλίγει σ' ένα κουκούλι λύπης και την αφήνει να ξεραθεί απ' το φως και το χυμό της , τροφή για τις άχαρες μέρες . Ακόμα έχει ευκαιρίες η ψυχή μου για τουτη την ύπουλη μικρή αράχνη την γκρίζα μελαγχολία μου .
Σ.Φ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου